အေမြဆိုင္

ျပာမီးခိုး မႈတ္ထုတ္
စက္ဩဥတို႔ ဆန္တက္ရာ
အနာတရ ႏွလုံးအိမ္မ်ား
ၿငိမ္ဆိတ္ဖြဖြ လိုက္ပါခဲ့ၾက
ၿမိဳ႕ျပေရ….
ေႏြဦးကို ေႏြးေထြးစြာႀကိဳေရာ့။ ႏွစ္ လ ေန႔ ရက္
ေဖာ္ျပခ်က္ စာရြက္မ်ား
တႏွစ္ထက္ တႏွစ္
သကၠရာဇ္အသစ္ေတြကို
စစ္ပဲြေတြ ရပ္ပစ္ေရး
ေႂကြးေၾကာ္သံေတြေပးခဲ့တယ္။
၉ ႏွစ္
၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ရွိလုေပါ့
ေလႏုေအးကား ေနာ့ဆဲေပလား
ေလနီၾကမ္းကား ရမ္းဆဲေပလား
ေရနံေခ်း၀၊ အေဖးထလ်က္
ဘ၀အိမ္တိုင္
သမိုင္းဆိုင္ရာ ႐ုန္းကန္ျခင္း
ယုံၾကည္ခ်က္အား ႀကီးျပင္းရင့္မာေစခဲ့ၿပီ။
ႏိုင္ငံေရးသိပၸံလည္း
ဇိမ္ခံပစၥည္း ျဖစ္သြားတဲ့ေခတ္မွာ
မီဒီယာအေၾကာင္း
ဆပ္ျပာပူေပါင္းေတြကလည္း ေဟာေျပာလို႔၊
ေစ်းကြက္စီးပြားေရး
ဆြန္ဇူးေသြးလည္း ေရာေႏွာလို႔၊
ပသို႔ဆိုေစ
ကမာၻေျမရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈ
လူ႔အဖဲြ႔အစည္း၊ နန္းရပ္ထီးျဖဴ
လူထုလက္က သက္ဆင္း
တို႔သီးခ်င္းနဲ႔ တို႔ေျမ တုိ႔ယာ
တို႔ဓားသြားထက္မွာ ေသခ်ာရဲ႕။
အဖိႏွိပ္ခံတဲ့
ေတာ္လွန္ျခင္းနဲ႔
ဖြားဘက္ေတာ္ပါအေဆြ
အေမြရ ထားတာ
ဧရာ၀တီရဲ႕ ခြန္အားေတြပါပဲ။
ေၾကးကၽြန္၊ ေႏွာင္ႀကိဳး၊ ၾကာပြတ္နဲ႔
လြတ္လတ္ခြင့္၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ
ဘာေၾကာင့္မ်ား ေစ်းဖလွယ္ေနၾက
စက္တင္ဘာ မ်က္ႏွာမည္းညမ်ား
စဥ္းစားရခက္ေနေတာ့တယ္။ ။

ေမာင္လြမ္းဏီ
၂၈-၈-၉၇

ေဒါင္းအိုးေ၀ အတြဲ (၁) ၊ အမွတ္ (၃) ဩဂုတ္လ၊ ၁၉၉၇