အေမြဆိုင္

ျပာမီးခိုး မႈတ္ထုတ္
စက္ဥၾသတို႔ ဆန္တက္ရာ
အနာတရ ႏွလံုးအိမ္မ်ား
ၿငိမ္ဆိတ္ဖြဖြ လိုက္ပါခဲ့ၾက
ၿမိဳ႕ျပေရ —
ေႏြဦးကို ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳေရာ့။

ႏွစ္လေန႔ရက္
ေဖာ္ျပခ်က္စာရြက္မ်ား
တႏွစ္ထက္တႏွစ္
သကၠရာဇ္အသစ္ေတြကို
စစ္ပြဲေတြရပ္ပစ္ေရး
ေႂကြးေႀကာ္သံေတြေပးခဲ့တယ္၊၊

၉ ႏွစ္
၁ဝ ႏွစ္ေလာက္ ရွိလုေပါ့
ေလႏုေအးကား ေနာ့ဆဲေပလား
ေလနီၾကမ္းကား ရပ္ဆဲေပလား
ေရနံေခ်းဝ၊ အေဖးထလ်က္
ဘဝအိမ္တိုင္
သမိုင္းဆိုင္ရာ ႐ုန္းကန္ျခင္း
ယံုၾကည္ခ်က္အား ႀကီးျပင္းရင့္မာေစခဲ့ၿပီ။

ႏိုင္ငံေရးသိပၢံလည္း
ဇိမ္ခံပစၥည္း ျဖစ္သြားတဲ့ေခတ္မွာ
မီဒီယာအေၾကာင္း
ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေတြလည္း ေဟာေျပာလို႔၊
ေစ်းကြက္စီးပြားေရး
ဆြန္ဇူးေသြးလည္း ေရာေႏွာလို႔၊
ပသို႔ဆိုေစ
ကမၻာေျမရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈ
လူ႔အဖြဲ႔အစည္း နန္းရပ္ထီးျဖဴ
လူထုလက္က သက္ဆင္း
တို႔သီခ်င္းနဲ႔ တို႔ေျမ တို႔ယာ
တို႔ဓားသြားထက္မွာ ေသခ်ာရဲ႕။

အဲဒီဖိႏွိပ္ခံတဲ့
ေတာ္လွန္ျခင္းနဲ႔
ဖြားဘက္ေတာ္ပါအေဆြ
အေမြရထားတာ
ဧရာဝတီရဲ႕ ခြန္အားေတြပါပဲ။

ေၾကးကြၽန္၊ ေႏွာင္ႀကိး၊ ၾကာပြတ္နဲ႔
လြတ္လပ္ခြင့္၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ
ဘာေၾကာင့္မ်ား ေစ်းဖလွယ္ေနၾက
စက္တင္ဘာ မ်က္ႏွာမည္းညမ်ား
စဥ္းစားရ ခက္ေနေတာ့တယ္။


ေမာင္လြမ္းဏီ (၂ဝ၊ ၈၊ ၉၇)